Voetbalclub als gezamenlijke passie

Op de amateurranglijst aller tijden staat vv Noordwijk hoog genoteerd. Van 1961-1962 tot en met 2009-2010 speelde de Bollenclub op het hoogst mogelijke zaterdagamateurniveau. In deze periode legde Noordwijk beslag op tien klasse kampioenschappen, twee zaterdagkampioenschappen en twee algehele titels (1973 en 1980). Op dit moment is de club bezig aan een nieuwe bloeiperiode. Na de promotie vanuit de hoofdklasse lonkt direct de stap naar de tweede divisie voor de equipe van trainer Kees Zethof. Op verzoek van 433magazine nodigde vicevoorzitter Leo Kruithof een aantal clubmannen uit de ‘gouden periode’ uit voor een rondetafelgesprek om mooie herinneringen en anekdotes op te halen.

Dit artikel verscheen in de offline editie van het magazine 433magazine. Logischerwijs liggen alle rechten dan ook bij dit blad. Bekijk ook eens hun website.

Jan Willem Bogers, Jaap van Kesteren, Cees Spaanderman, Andries Wendt, Cees van der Wiel en Aad van der Niet schoven aan tafel aan. Het werd een geanimeerde en nostalgische ochtend op het fraaie complex Duinwetering. De mannen zijn goede bekenden van elkaar, maar toch beginnen ze met een voorstelrondje. Van het zestal was erelid Van Kesteren misschien wel de speler met het meeste talent. Hij schopte het zelfs tot het Nederlands amateurvoetbalelftal, waarmee hij zelf in onder meer Teheran (Iran red.) speelde. Onder meer de broers René en Willy van de Kerkhof waren zijn ploeggenoten. Van Kesteren: ‘Veel van die jongens hebben het betaalde voetbal gehaald. Ik heb zelf ook wel aanbiedingen gekregen uit de Eerste divisie en België, maar dan moest je ook op zondag gaan spelen. Dat was voor mij uit geloofsovertuiging een lastige kwestie.’ Het werd uiteindelijk een mooie carrière in het eerste van de plaatselijke trots en dat zorgde voor de nodige volle plakboeken. De band met vv Noordwijk is nog altijd echt. ‘Ik ben ook jaren verzorger en keeperstrainer geweest en woon nog altijd in de buurt van het complex. Dat is altijd zo geweest.

‘Ik ben ook een tijdje aanvoerder geweest van deze drenkelingen’.

Ook Jan Willem Bogers heeft een flinke staat van dienst in het eerste. Ik maakte de overstap van ARC. Toenmalig secretaris Spaanderman zei dat ik nooit in het eerste zou komen, maar dat liep anders. Ik was tussen 1972 en 1984 de vaste linksbuiten. We hadden in de periode een ijzersterk team. In die jaren viel het gewoon tegen als je een keer geen kampioen werd. Het maakte Noordwijk ook een geliefde sparringpartner voor Ajax en het Nederlands elftal. Ook het grote FC Barcelona speelde ooit aan de Duinwetering. Voormalig speler en trainer Andries Wendt heeft een mooie anekdote uit die tijd. ‘Ik weet nog wel dat Ajax onder Rinus Michels hier een oefenwedstrijd speelde. Johan Cruijff en Piet Keizer zaten op de tribune maar moesten van Michels in de tweede helft invallen. Noordwijk stond immers op een sensationele 1-0 voorsprong. Op 16-jarige leeftijd kwam Wendt bij de selectie en dat ging zeker niet onopgemerkt voorbij. Hij bezorgde direct Bogers, een van de sleutelspelers op dat moment, een blessure. ‘Je begrijpt dat trainer John Eelman daar niet blij mee was’.

Cees Spaanderman was achterin als voorstopper en laatste man ook een belangrijke speler. ‘Ik ben ook een tijdje aanvoerder geweest van deze drenkelingen’. Het dorp Noordwijk was in die jaren nog een stuk kleiner, maar de Zoutmanstraat was in die jaren een echte voetbalstraat. Moeiteloos dreunt Spaanderman een lijstje met namen op van spelers die daar allemaal woonden.

Jan Willem Bogers en Aad van der Niet halen herinneringen op bij de historische foto-wand

‘Na mijn actieve carrière heb ik nog twintig jaar in het bestuur gezeten. Met allemaal jongens in het gezin was het bij ons thuis ook één en al voetbal’. Ook bij Cees van der Wiel stroomt het Noordwijk-bloed door de aderen. ‘Ik heb hier altijd gevoetbald. Daarna ben ik het trainingspad ingeslagen. Ik coachte onder meer bij Warmunda’. Ook was hij jarenlang elftalleider. Nu maakt hij deel uit van de VUT-ploeg en is hij vaste supporter bij thuiswedstrijden. Voetballen in de selectie, voornamelijk in het tweede, deed Aad van der Niet ook. ‘Ik had nogal wat jongens met kwaliteit voor mij. Mijn sterkste punt was dat ik heel snel was’. Daarnaast was de huidige penningmeester ook een verdienstelijk volleyballer.

‘Door vertraging moesten we in de bus omkleden, want de wedstrijd voor zo’n 3000 man moest wel op tijd beginnen. We gingen zonder warming-up van start.

Plezier en teamgeest waren volgens de oude garde van Noordwijk de voornaamste pijlers om met elkaar grote successen te behalen. De mannen zijn het met elkaar eens dat ze weinig last hadden van druk in hun actieve carrière. De belangen waren zeker groot, maar toch was het vooral lekker voetballen. Over de kampioenschap tegen DOS Kampen bestaat ook een mooie anekdote. Spaanderman: ‘Door vertraging moesten we in de bus omkleden, want de wedstrijd voor zo’n 3000 man moest wel op tijd beginnen. We gingen zonder warming-up van start. Zoiets is tegenwoordig natuurlijk ondenkbaar’.

Derby’s blijven voor de mannen het summum. Een absoluut hoogtepunt was dan ook het beslissingsduel om het kampioenschap in 2010-2011, waarin Noordwijk tegen koste van Quick Boys de titel pakte. Kenmerkend voor Noordwijk, dat in 1933 werd opgericht, is dat de club in alle gelederen stabiel is en de grote clubbinding. Door de jaren heen zijn er slechts een paar voorzitters geweest en ook trainers blijven Noordwijk over het algemeen voor langere tijd trouw. Ook spelers voelen zich er uitstekend op hun plaats. Types die nadenken over het spelletje en goed gebekt zijn. Volgens alle aanwezigen zijn dat de jongens die passen in de Noordwijk-cultuur. Bij het aantrekken van nieuwe spelers, daar ontkom je in het huidige amateurvoetbal niet aan wanneer je ambitieus bent, wordt daar dan ook nauwlettend naar gekeken.